Oda Nobunaga
----------------------------
Oda Nobunaga urodził się w 1534. Był drugim synem Ody Nobuhide, którego rodzina służyła pierwotnie klanowi Shiba. Nobunaga nosił początkowo nazwisko Oda Kipposhi. Był uzdolnionym wojownikiem. Zdobył duże doświadczenie walcząc w prowincjach Mikawa oraz Mino. Posiadał jednak przeciwników znacznie bliżej swojej rodzinnej siedziby. Klan Oda był bowiem rozbity na dwa zwalczające się obozy, zmierzające do zdobycia pełnej kontroli nad prowincją Owari. Siedzibą ojca Kipposhi, Nobuhide był zamek Kiyoshu, natomiast siedzibę jego rywala stanowił zamek Iwakura.
Oda Nobuhide stoczył wiele bitew w prowincji Mikawa, walcząc z siłami klanów Matsudaira oraz Imagawa. Drugi spośród nich był potężnym rodem samurajskim, posiadającym bogatą tradycję. Władał prowincjami Suruga oraz Totomi. Klan Matsudaira odgrywał natomiast znacznie mniej istotną rolę i znajdował się pod wpływami rodu Imagawa. W 1542 Imagawa Yoshimoto, wspierany przez Matsudairę Hirotadę wyruszył na zachód w kierunku prowincji Owari. Przeciwko niemu wystąpił Oda Nobuhide oraz jego młodszy brat Tsuda Nobumitsu. Do spotkania doszło pod Azukizaką. Nobuhide zdołał pokonać przeciwników, jednak nie było to zdecydowane zwycięstwo. W roku 1548 Oda Nobuhide usiłował nakłonić do zdrady swojego klanu, Matsudairę Tadamoto. Próba okazała się jednak nieskuteczna, a Tadamoto poniósł śmierć. Nobuhide przypuścił wówczas atak na zamek Okazaki w prowinci Mikawa. Matsudaira Hirotada znalazł się wówczas w trudnym położeniu. Dlatego też wezwał na pomoc Imagawę Yoshimoto. Ten obiecał wsparcie, ale pod warunkiem, że Hirotada odda mu swego syna jako zakładnika. Matsudaira Hirotada nie miał wyboru i przystał na warunki Yoshimoto. Wysłał do niego, swego sześcioletniego syna, Takechiyo, znanego w przyszłości jako Tokugawa Ieyasu. W drodze do prowincji Suruga, młody Takechiyo został jednak schwytany przez sprzymierzeńców klanu Oda, a następnie wysłany do Nobuhide. Postanowił on wykorzystać swojego zakładnika. W zamian za ocalenie życia Takechiyo, Oda Nobuhide domagał się poddania zamku Okazaki. Matsudaira Hirotada odmówił. Nobuhide nie wyrządził jednak krzywdy jego synowi. W 1548 Imagawa Yoshimoto oraz Oda Nobuhide ponownie spotkali się na polu bitwy. Tym razem zwycięzcą okazał się Yoshimoto. Rok później, Nobuhide zmarł, pozostawiając klan Oda w trudnej sytuacji. Pragnący wykorzystać tę znakomitą okazję Imagawa Yoshimoto wysłał swojego wuja, znakomitego generała Sessaiego Choro przeciwko Nobuhiro, spadkobiercy zmarłego Nobuhide. Choro otoczył zamek Anjo, w którym bronił się Nobuhiro. Zagroził wówczas Nobunadze, iż jeśli chce zapobiec śmierci swojego starszego brata, musi odesłać z powrotem porwanego wcześniej Takechiyo. Nobunaga w tej sytuacji nie mógł odmówić. Takechiyo został wysłany do prowincji Suruga, mimo, iż jego ojciec, Hirotada zmarł w tym samym roku. Wydarzenia kolejnych trzech lat nie są do końca wyjaśnione. Niemniej jednak, w 1551 Oda Nobunaga stanął na czele swojego klanu. Oprócz przeciwników wywodzących się z własnego rodu, posiadał poważnego wroga w postaci Imagawy Yoshimoto. Nobunaga podjął starania zmierzające do unifikacji całego klanu Oda. W 1556 starszy brat Nobunagi, Nobuhiro zaczął spiskować z nowym panem prowincji Mino, Saito Yoshimatsu. Rok później, młodszy brat Nobunagi, Nobuyuki spiskował z Shibatą Katsuie i Hayashim Michikatsu. Nobunaga, dowiedziawszy się o zdradzie Nobuyukiego, rozkazał go zabić. Katsuie oraz Michikatsu zostali natomiast niespodziewanie oszczędzeni. Nobunaga utracił tymczasem należące do klanu Oda zamki w prowincji Mino, która została opanowana przez wspomnianego wcześniej Saito Yoshimatsu. W tym samym czasie południowo-wschodnia część prowincji Owari została zaatakowana przez Imagawę Yoshimoto. Mimo, iż potencjał militarny klanu Imagawa uległ zmniejszeniu wraz ze śmiercią Sessai Choro w 1555, Yoshimoto mógł liczyć na wsparcie uzdolnionego sojusznika, Matsudairy Motoyasu. W 1558 Motoyasu zwyciężył w swojej pierwszej bitwie, kosztem Nobunagi. Oda Nobunaga zajął należący do klanu Matsudaira zamek Terabe, jednak już wkrótce, Motoyasu zdołał go odzyskać, pokonując nieliczne siły Nobunagi. Rok później Nobunaga otoczył należący do Yoshimoto zamek Otaka. Gdy zapasy załogi zaczęły się wyczerpywać, Yoshimoto wysłał z pomocą Matsudairę Motoyasu. Wykorzystując podstęp, Motoyasu zdołał zaopatrzyć zamek, co znacznie utrudniło sytuację Nobunagi. Rok później, Imagawa Yoshimoto zdecydował się podjąć wyprawę na zachód. Kierował się bezpośrednio na Kyoto, będące głównym celem wyprawy. Yoshimoto zgromadził armię liczącą około 20 000 ludzi pochodzących z prowincji Suruga, Totomi oraz Mikawa. Wyruszył w czerwcu 1560, pozostawiając jednak swego syna, Ujizane, by strzegł posiadłości klanu Imagawa. W skład armii Yoshimoto wszedł Matsudaira Motoyasu, który na początku kampanii został wysłany z zadaniem zdobycia zamku Marume. W tym samym czasie pozostałe siły Yoshimoto wkroczyły do prowincji Owari, a następnie rozpoczęły oblężenie zamku Washizu. Dowódcy oblężonych zamków, Sakuma Morishige oraz Oda Genba postanowili jak najszybciej powiadomić Nobunagę o swojej sytuacji. Biorąc pod uwagę stosunek sił, można było się spodziewać, iż Oda Nobunaga przyjmie postawę defensywną lub będzie nawet skłonny do kapitulacji. Tymczasem Nobunaga rozkazał przygotować garnizon zamku Kiyosu, gdzie przebywał, do bitwy. Gdy Marume oraz Washizu zostały zdobyte, Nobunaga wyruszył na czele swoich nielicznych wojsk i poprowadził je wprost na armię Yoshimoto. Jego szanse na zwycięstwo wydawały się wyjątkowo małe. Imagawa Yoshimoto świętował tymczasem odniesienie pierwszych sukcesów w swojej kampanii. Jego wojska stanęły w wąwozie Dengakuhazama, by odpocząć przed dalszym marszem. Nobunaga zatrzymał się w pobliżu zamku Narumi. Poznał wówczas dokładne pozycje wojsk Yoshimoto. Pozostawił na miejscu swoje flagi bitewne, by przekonać przeciwnika, iż zajmuje pozycje wysoko na wzgórzu. W rzeczywistości Nobunaga rozmieścił swoich ludzi w samym wąwozie Dengakuhazama. Znalazł się w krytycznym położeniu, jednak tego dnia sprzyjało mu szczęście. Gwałtowna ulewa pozwoliła ludziom Nobunagi zbliżyć się na niewielką odległość do pozycji wojsk Yoshimoto. Gdy deszcz osłabł, Oda Nobunaga wydał rozkaz do ataku. Imagawa Yoshimoto był kompletnie zaskoczony. Jego wojska zostały rozbite przez znacznie mniejsze siły Nobunagi. Sam Yoshimoto zginął w trakcie bitwy. Matsudaira Motoyasu, przebywający wówczas w Marume, dowiedziawszy się o klęsce swego pana, postanowił powrócić do prowincji Mikawa. Druzgocące zwycięstwo Nobunagi w wąwozie Dengakuhazama, znane bardziej jako bitwa pod Okehazamą, od nazwy pobliskiej wioski, zmieniło bieg historii. Nobunaga zdobył wielką sławę oraz pokonał swego najpoważniejszego wroga. Matsudaira Motoyasu uniezależnił się natomiast od klanu Imagawa.
W 1561 zmarł Saito Yoshitatsu, który jak dotąd skutecznie odpierał ataki klanu Oda. Jego syn, Tatsuoki, nie był już tak uzdolnionym wodzem. W 1567 Oda Nobunaga przełamał obronę w prowincji Mino i zaatakował zamek Inabayama, stanowiący główną siedzibę klanu Saito. Rok później, Nobunaga przeniósł swoją stolicę do Inabayamy, zmieniając nazwę na Gifu. Pozycja klanu Oda była w tym okresie bezpieczna dzięki dwóm sojuszom, z Matsudairą Motoyasu oraz Takedą Shingenem, panem prowincji Kai oraz Shinano. Jedyną opozycję wobec Nobunagi stanowił klan Asai. Asai Nogimasa uważał bowiem prowincję Mino za swoją posiadłość, co wywołało wojnę na granicy prowincji Omi oraz Mino. Nobunaga szybko jednak doprowadził do zawarcia pokoju, biorąc za żonę siostrę Asai Nogimasy. W 1567 Oda Nobunaga sprowadził do Gifu Ashikagę Yoshiaki, brata zamordowanego w 1565 shoguna, Ashikagi Yoshiteru. Yoshiaka poszukiwał silnego opiekuna, który przywróciłby należną mu pozycję w Kyoto, po tym jak klany Miyoshi oraz Matsunaga ustanowiły następcą zamordowanego Yoshiteru, zaledwie dwuletniego Ashikagę Yoshihide. Oda Nobunaga wydawał się wówczas jedyną osobą, mogącą wprowadzić Yoshiakę do Kyoto. W 1568 armia Nobunagi wyruszyła na zachód, walcząc w imieniu Yoshiaki. Jako pierwszy, pokonany został klan Rokkaku z południowej części prowincji Omi. Następnie wojska Nobunagi zmusiły do ucieczki klany Miyoshi oraz Matsunaga. Niedługo później Oda Nobunaga wkroczył do Kyoto i w ciągu trzech tygodni ustanowił Yoshiakę piętnastym shogunem z rodu Ashikaga. Mimo przywrócenia władzy prawowitemu shogunowi, w rzeczywistości to Nobunaga decydował o wszelkich istotnych kwestiach. Dzięki zdobyciu tak silnej pozycji, mógł poważnie myśleć o przejęciu kontroli nad całą Japonią. Kluczem do sukcesu Nobunagi wydaje się być niezwykle korzystne położenie jego posiadłości. Ziemie klanu Oda leżały bowiem w centrum kraju, skąd blisko było do stolicy. Inni wielcy daimyo tego okresu, jak chociażby Mori Motonari, Takeda Shingen, Uesugi Kenshin czy Hojo Ujiyasu nie mogli zrealizować swoich marzeń o zdobyciu Kyoto z powodu dużej odległości dzielącej ich od stolicy oraz sprzecznych interesów sąsiadów. Na początku 1570 Nobunaga, zmierzając zapewne do osłabienia swojej opozycji, nakłonił Yoshiakę, aby ten zaprosił do Kyoto wszystkich lokalnych daimyo. Jeden z nich, Asakura Yoshikage, podejrzewając, iż pomysłodawcą spotkania jest w rzeczywistości Nobunaga, nie przyjął zaproszenia. Nobunaga uznał to za wyraz braku lojalności wobec shoguna i cesarza, co stanowiło znakomity pretekst do wojny. Oda Nobunaga wyruszył wkrótce ze swoją armią do prowincji Echizen. Podczas wyprawy wspierał go Tokugawa Ieyasu, znany wcześniej jako Matsudaira Motoyasu. Aasakura Yoshikage uzyskał natomiast niespodziewanie pomoc od przyrodniego brata Nobunagi, Asaiego Nagamasy. W rzeczywistości jednak Oda Nobunaga mógł spodziewać się takiego przebiegu wydarzeń ponieważ klany Asai oraz Asakura od wielu lat były związane sojuszami. Zdrada Asaiego Nagamasy stawiała Nobunagę w trudnym położeniu. Mając jednak do dyspozycji znakomicie przygotowane wojska oraz takich dowódców jak Tokugawa Ieyasu, czy Hashiba Hideyoshi, znanym później jako Toyotomi Hideyoshi, Nobunaga zamierzał wycofać się do Kyoto nie ponosząc niepotrzebnych strat. W lipcu 1570 wyruszył wraz z Tokugawą Ieyasu na czele armii liczącej 28 000 ludzi, celem zdobycia zamku Odani, należącego do klanu Asai. Asai Nagamasa oraz Asakura Kagetake zgromadzili wojska w sile 20 000 ludzi i wyszli im naprzeciw. Do spotkania doszło nad rzeką Anegawa. Nobunaga oraz Ieyasu zdołali pokonać siły przeciwników, jednak zwycięstwo to nie miało większego, strategicznego znaczenia. Jeszcze w tym samym roku Nagamasa oraz Kagetake zdołali zgromadzić kolejną armię i pokonać nieopodal Otsu wojska dowodzone przez samego brata Nobunagi, Nobuharu, który poniósł śmierć podczas bitwy. Tymczasem Nobunaga musiał zmagać się z mnichami-wojownikami oraz pacyfikować bunty chłopskie w wielu prowincjach. W 1571 sytuacja Nobunagi, jeśli nie wyjątkowo skomplikowana, była co najmniej trudna. Przeciwko niemu wystąpiły klany Asai, Asakura i Miyoshi, wspierane przez zbuntowane ugrupowanie Ikko oraz mnichów-wojowników z Honganji, Enryakuji, Negoroji i Nagashimy. W tym samym czasie shogun Yoshiaka zaczął spiskować przeciw Nobunadze, wysyłając listy do klanów Mori, Takeda, Uesugi oraz Hojo. Nobunaga nie zwlekał długo z odpowiedzią, zmniejszając zdecydowanie kompetencje shoguna. Yoshiaka stał się marionetką w ręku Nobunagi. Nadzieję, na poprawę swojej sytuacji upatrywał w potężnym Takedzie Shingen, który był skłonny zawrzeć sojusz wymierzony przeciw przywódcy klanu Oda. Nobunaga, pozwalając do tej pory wrogom wzmacniać swoje siły, pod koniec 1571 zdecydował się na wyjątkowo brutalny krok. Jego wojska otoczyły górę Hiei, a następnie dokonały rzezi mnichów-wojowników oraz zniszczyły niemal wszystkie budynki tworzące zespół świątynny Enryakuji. Odgrywający od stuleci istotną rolę mnisi z góry Hiei tym samym całkowicie utracili swoje polityczne i militarne znacznie. W 1572 Tokugawa Ieyasu został zaatakowany przez Takedę Shingena. Ieyasu zwrócił się wówczas do Nobunagi z prośbą o wsparcie. Ten, mimo świadomości, iż Ieyasu udzielił mu niegdyś pomocy wahał się, ponieważ teoretycznie nadal był sojusznikiem Shingena. Ostatecznie jednak Nobunaga postanowił wesprzeć Ieyasu. Zimą 1572, Takeda Shingen wkroczył na czele silnej armii do prowincji Totomi, zagrażając zamkowi Hamamatsu, będącemu siedzibą Ieyasu. Nobunaga wysłał mu z pomocą kilka tysięcy ludzi. Były to niewielkie siły, ale ich obecność oznaczała ewidentnie, po której stronie opowiedział się przywódca klanu Oda. W tym samym czasie, wojska Shingena zdobyły zamek Iwamura w prowincji Mino, co stanowiło bolesny cios dla Nobunagi. Wkrótce jednak los ponownie uśmiechnął się do klanu Oda. W maju 1573 zmarł Takeda Shingen. Jego śmierć była niezwykle korzystnym wydarzeniem dla Ody Nobunagi oraz katastrofą dla klanu Takeda i shoguna Ashikagi Yoshiaki. W marcu 1573 Yoshiaki wysłał listy do wrogów Nobunagi, zachęcając ich do ataku. Klan Takeda próbował utrzymać wiadomość o śmierci Shingena w tajemnicy, jednak było to możliwe jedynie przez krótki czas. Nobunaga otoczył Kyoto, zaskakując zupełnie Yoshiakiego, który był zmuszony negocjować. Yoshiaki zabarykadował się wówczas w zamku nad rzeką Uji. Chciał w ten sposób zatrzymać Nobunagę wystarczająco długo, aby w tym czasie klany Asai, Asakura oraz Ikko z Honganji mogli uderzyć na niego od tyłu. Pozycja Yoshiakiego była silna, ale jak się wkrótce okazało, nie wystarczająco silna. 18 sierpnia 1573 Nobunaga zdobył zamek, w którym bronił się shogun. Ashikaga Yoshiaki został następnie wygnany. Od tego momentu, aż do swojej śmierci, Nobunaga sprawował w praktyce urząd shoguna. W czasie, gdy wygnany Yoshiaki szukał schronienia w zachodnich prowincjach, Nobunaga wyruszył na północ, przeciw klanom Asai oraz Asakura. Wkrótce okrążył zamek Odani, a następnie rozbił wojska klanu Asakura. Nobunaga pozostawił część sił, zabezpieczając zamek Odani, a sam ruszył w głąb prowincji Echizen. Z łatwością schwytał Asakurę Yoshikagę oraz zmusił go do popełnienia seppuku. Następnie powrócił do prowincji Omi, by zakończyć oblężenie zamku Odani. Broniący się w nim Asai Nagamasa, podobnie jak jego sojusznik z klanu Asakura, popełnili samobójstwo. Po śmierci Takedy Shingena oraz wyeliminowaniu klanów Asai i Asakura, Oda Nobunaga mógł skoncentrować się na walce z Ikko na wyspie Nagashima. Wojska Nobunagi wspierała flota Kukiego Yoshitaki z prowincji Shima. Nobunaga zablokował Nagashimę, a następnie spalił cały kompleks świątynny, dokonując przy tym rzezi około 20 000 mężczyzn, kobiet i dzieci. W ciągu roku, obszar kontrolowany przez Nobunagę oraz jego potencjał militarny zdecydowanie wzrosły. Przywódca klanu Oda był na tyle silny, aby jednocześnie zaangażować się aż w trzech rejonach. Nobunaga zamierzał zdobyć zamek Honganji, zająć prowincje Echizen oraz Kaga, a także ostatecznie rozprawić się z klanem Takeda.
W 1574 Takeda Katsuyori, spadkobierca Shingena, zajął zamek Taketenjin w prowincji Totomi. Była to znacząca strata dla Tokugawy Ieyasu, który musiał teraz skoncentrować się na walce z nowym przywódcą klanu Takeda. Katsuyori, obdarzony talentem strategicznym oraz niebywałą odwagą, posiadając znakomicie przygotowane wojska, był dla Ieyasu niebezpiecznym przeciwnikiem. W maju 1575 Katsuyori zdołał przekonać jednego z dowódców Tokugawy Ieyasu, aby otworzył bramy zamku Hamamatsu dla nadciągających wojsk klanu Takeda. Spisek został jednak odkryty, w związku z czym Katsuyori postanowił zająć zamek Nagashino, którego garnizonem dowodził Okudaira Sadamasa. Gdy nie udało się zdobyć go szturmem, wojska klanu Takeda rozpoczęły oblężenie. Zamek prawdopodobnie by upadł, gdyby nie jeden z jego bohaterskich obrońców, Torii Sune’emon, który zdołał dotrzeć do Ieyasu i powiadomić go o trudnej sytuacji garnizonu. Tokugawa Ieyasu odesłał Sune’emona z powrotem do Nagashino, by powiadomił obrońców o mającej nadciągnąć wkrótce pomocy. Został on jednak schwytany przez ludzi Katsuyoriego, a następnie ukrzyżowany. Tokugawa Ieyasu zamierzał za wszelką cenę ocalić oblegany zamek, lecz był zbyt słaby, aby samodzielnie tego dokonać. Oda Nobunaga początkowo zwlekał z udzieleniem mu pomocy, jednak wreszcie zebrał armię liczącą około 30 000 ludzi, w skład której weszli jego najlepsi generałowie z Shibatą Katsuie oraz Hashibą Hideyoshim, na czele. Wojska Ieyasu liczyły zaledwie 8 000 ludzi, jednak ich wartość bojowa była wyjątkowo duża. Najważniejszą rolę w tej kampanii miał odegrać jednak oddział strzelców Nobunagi, liczący 3 000 ludzi. Pod koniec czerwca wojska Ieyasu oraz Nobunagi przybyły w okolice zamku Nagashino. Sytuacja Takedy Katsuyoriego stawała się z każdym dniem coraz trudniejsza. Najbardziej doświadczeni z jego dowódców doradzali mu odwrót lub ostatnią próbę szturmu na zamek. Katsuyori zarządził jednak przygotowania do ataku na siły Ieyasu oraz Nobunagi. Posunięcie to było niezwykle ryzykowne, ponieważ wojska klanu Takeda był trzykrotnie mniejsze liczebnie niż siły przeciwników. Dodatkowo, Nobunaga dysponował silnym oddziałem strzelców, który zajął znakomitą pozycję, otaczając się dla ochrony palisadą z ostrych żerdzi. Prawdopodobnie Katsuyori liczył na opady deszczu, które sprawiłyby, iż strzelcy byliby kompletnie bezużyteczni. Niemniej jednak, przewaga liczebna wojsk Ieyasu oraz Nobunagi była tak duża, że decyzja Katsuyoriego o ataku wydaje się być fatalnym posunięciem. Nocą, 27 czerwca, tuż przed bitwą, Sakai Tadatsugu zdołał przedrzeć się do obozu wojsk klanu Takeda oraz zabić Takedę Nobuzanę, brata zmarłego Takedy Shingena. Następnego dnia, spodziewającego się deszczu Katsuyoriego czekał spory zawód. Niebo nad Nagashino było wyjątkowo pogodne. Mimo to, wydał rozkaz ataku, posyłając do walki około 10 000 swoich ludzi przeciwko liczącej 38 000 wojowników armii Ieyasu oraz Nobunagi. Ogień strzelców rozmieszczonych za palisadą zupełnie rozbił formacje Katsuoriego. Dzieła zniszczenia dopełniły pozostałe oddziały Ieyasu oraz Nobunagi, a także garnizon zamku Nagashino, który zorganizował wypad. Takeda Katsuyori poniósł całkowitą klęskę, tracąc niemal całą swoją armię. Zdołał jednak uciec z pola bitwy. Dzięki zwycięstwu pod Nagashino, 28 czerwca 1575, Oda Nobunaga zabezpieczył wschodnią część swoich ziem i mógł powrócić do Kyoto, aby skoncentrować się na walce z pozostałymi wrogami. Takeda Katsuyori został pokonany, jednak nie udało się zupełnie go wyeliminować, dlatego nadal stanowił zagrożenie dla Tokugawy Ieyasu.
Sukces w walce z klanem Takeda, przybliżył Nobunagę do realizacji swojego marzenia o podporządkowaniu sobie całej Japonii. Wcześniej musiał on jednak wyeliminować co najmniej trzech poważnych wrogów. Pierwszym z nich byli Ikko broniący się w zamku Honganji. Zdobycie tej twierdzy było jednak daleko trudniejszym zadaniem niż walka z klanem Takeda pod Nagashino. W czerwcu 1576 Nobunaga wysłał z misją zdobycia zamku swego generała, Haradę Naomasę. Podczas wyprawy Naomasa poniósł jednak śmierć. Wówczas Nobunaga postanowił osobiście wyruszyć pod Honganji. W trakcie walki został jednak ranny, a kolejne próby zdobycia zamku nie przyniosły oczekiwanego rezultatu. Oda Nobunaga zdecydował się wówczas zmienić taktykę. Postanowił wyeliminować klan Saiga z prowincji Kii oraz mnichów-wojowników z Negoroji, będących sprzymierzeńcami Ikko z Honganji. Jak się później okazało, Nobunga musiał stawić czoła również innym przeciwnikom. Przeciwko niemu wystąpiły bowiem dwa inne potężne klany, Uesugi oraz Mori. Po zwycięstwie Ody Nobunagi pod Nagashino, będący z nim dotychczas w sojuszu wymierzonym przeciwko klanowi Takeda, Uesugi Kenshin postanowił zmienić kierunek swojej polityki. Istotnym powodem było zajęcie przez Nobunagę regionu Hokuriko, który znajdował się w obszarze zainteresowań Kenshina, a także decyzja o budowie potężnego zamku Azuchi, co stanowiło poważną przeszkodę dla ewentualnej ekspansji klanu Uesugi. W 1577 Uesugi Kenshin zajął zamek Etchu oraz zaatakował prowincję Noto, znajdującą się pod kontrolą Nobunagi. W odpowiedzi Oda Nobunaga wylądował na czele silnej armii w prowincji Kaga. Do spotkania z siłami Kenshina doszło nad rzeką Tedori. Oda Nobunaga został kompletnie zaskoczony przez swego przeciwnika, który nocą przypuścił frontalny atak, przeprawiając się przez rzekę i zmuszając go do odwrotu na południe. Uesugi Kenshin powrócił wówczas do prowincji Echigo, zamierzając ponownie zaatakować Nobunagę wiosną kolejnego roku. Nie udało mu się jednak zrealizować tego planu, ponieważ zmarł 13 kwietnia 1578. Jego śmierć znacznie polepszyła sytuację Ody Nobunagi. W ciągu kolejnych kilku lat, generałowie Nobunagi zajęli większość terenów należących do klanu Uesugi. Planom ekspansji Ody Nobunagi zagrażał nadal jeden z najpotężniejszych rodów w Japonii, klan Mori, kontrolujący znaczną część regionu Chugoku. Stojący na jego czele Mori Terumoto, spadkobierca zmarłego w 1571 Moriego Motonari, był zdecydowanym przeciwnikiem Nobunagi. W 1576 flota wojenna Ody Nobunagi, pod dowództwem Kuki Yoshitaki rozpoczęła morską blokadę zamku Honganji. W odpowiedzi, klan Mori utworzył własną flotę, która następnie pokonała siły Nobunagi w pierwszej bitwie pod Kizugawaguchi. Tym samym blokada została przerwana, a zamek Honganji mógł być znowu zaopatrywany. Jedynym sposobem na jego zdobycie, było ponowne odizolowanie twierdzy. W tym celu Nobunaga musiał odbudować swoją flotę i pokonać siły klanu Mori. W 1578 Kuki Yoshitaka wyruszył w kierunku Morza Wewnętrznego na czele nowej floty klanu Oda, w której skład weszło sześć silnie uzbrojonych okrętów wojennych. Doszło wówczas do drugiej bitwy pod Kizugawaguchi, w której Yoshitaka pokonał flotę klanu Mori. Rok później, Mori Terumoto ponownie próbował przerwać blokadę Honganji, jednak bezskutecznie. Sytuacja klanu Mori wyraźnie uległa pogorszenie, ponieważ generałowie Ody Nobunagi zbliżali się na czele silnych wojsk do jego posiadłości. Akechi Mitsuhide podążał wówczas wzdłuż północnego wybrzeża Chugoku natomiast Toyotomi Hideyoshi wkroczył do prowincji Harima. Na początku 1580 zapasy obrońców Honganji zaczęły się wyczerpywać. W tej sytuacji dowodzący obroną Kennyo Kosa i Shimotsuma Nakayuki byli zmuszeni rozpocząć rozmowy z Nobunagą. W sierpniu bramy zamku Honganji zostały otwarte. Niespodziewanie, Oda Nobunaga postanowił oszczędzić wszystkich obrońców, łącznie z ich dowódcami. Dzięki zdobyciu ostatniego bastionu Ikko, Nobunaga jeszcze bardziej wzmocnił swoją pozycję. Kolejną przeszkodą na jego drodze do hegemonii była nie uznająca władzy klanu Oda, prowincja Iga. Jeszcze w 1579, drugi syn Nobunagi, Oda Nobuo wysłał armię pod dowództwem Takigawy Kazumasu, której celem było podporządkowanie tej prowincji. Wyprawa zakończyła się jednak niepowodzeniem. Wówczas do Igi wyruszył sam Nobuo. I tym razem musiał jednak pogodzić się z porażką. Wreszcie, w październiku 1581 Oda Nobunaga skierował do prowincji Iga potężną armię, liczącą 44 000 ludzi. Wyprawa zakończyła się miażdżącym zwycięstwem klanu Oda. Na początku 1582, Nobunaga stanął przed szansą ostatecznego rozprawienia się z klanem Takeda. Zgromadziwszy całe swoje siły, wspierany przez wojska Tokugawy Ieyasu i klanu Hojo, wkroczył do prowincji Shinano oraz Kai. Takeda Katsuyori, nie mając najmniejszych szans na ocalenie, popełnił seppuku. 21 maja 1582 Oda Nobunaga powrócił do zamku Azuchi. Otrzymał wówczas od dworu cesarskiego obietnicę przyznania mu tytułu shoguna. Nobunaga nie zdążył jednak objąć urzędu. W tym czasie, jeden z jego generałów, Akechi Mitsuhide, uknuł przeciw niemu spisek. Przyczyną zdrady miało być wydarzenie z 1577. Wtedy to, Akechi Mitsuhide zajął zamek klanu Hatano. Obiecał zachować przy życiu Hatano Hideharu, który oddał się w jego ręce. Oda Nobunaga z niewiadomych przyczyn skazał jednak Hideharu na śmierć. W odwecie, samuraje wierni klanowi Hatano, porwali, a następnie brutalnie zamordowali matkę Mitsuhide. Gdy Oda Nobunaga powrócił do swojej siedziby po zwycięstwie nad klanem Takeda, jego generał, Toyotomi Hideyoshi przygotowywał się do odparcia ataku wojsk klanu Mori. Hideyoshi zwrócił się wówczas z prośbą o wsparcie. 20 czercwa, Nobunaga przebywający w tym czasie w świątyni Honnoji w Kyoto, wysłał mu na pomoc niemal wszystkie swoje wojska. Następnego ranka spostrzegł, iż nocą Akechi Mitsuhide wkroczył do Kyoto oraz otoczył świątynię Honnoji. 21 czerwca 1582 Oda Nobunaga zginął z ręki własnego generała. Niedługo później, syn Nobunagi, Oda Hidetada poniósł śmierć podczas obrony zamku Nijo. Trzynaście dni po zamordowaniu Nobunagi, Akechi Mitsuhide zginął w bitwie pod Yamazaki. Jego pogromcą został Toyotomi Hideyoshi. Oda Nobunaga odegrał niezwykle istotną rolę w okresie Sengoku. Niewątpliwie był jedną z najbardziej interesujących postaci w historii Japonii.
Artykuł ze strony www.samuraje.historicus.pl[/i]
Aby ocenić ten zasób, musisz się zalogować. Średnia: 10,00 Ocen: 4
Dodany: 20-12-2007 16:23:08
Przez: TerroRysiek
Wyświetleń: 2549
|
